Najnovije
2001-2010ARHIVA SEZONAEvropa (UEFA)

Kup UEFA 2004/05

Trener: Vladimir Vermezović

Partizan u Kupu UEFA 2004/05: 

Ivan Tomić 12/3, Ivica Kralj 12/0, Zoran Mirković 12/0, Nenad Đorđević 12/0, Nenad Brnović 11/1, Simon Vukčević 11/1, Ifeanyi Emeghara, 11/0, Pierre Boya 10/3, Saša Ilić 10/2, Miroslav Radović 9/1, Albert Nađ 8/0, Dragan Ćirić 8/0, Nikola Grubješić 8/0, Nemanja Rnić 7/0, Milivoje Ćirković 6/0, Obiora Odita 4/2, Milovan Milović 4/0, Branimir Bajić 4/0,  Branimir Petrović 3/0, Srđan Radonjić 1/1, Bojan Brnović 1/0, Đorđe Pantić 1/0, Stefan Babović 1/0, uz 1 autogol protivnika.

Rezultati FK Partizan u Kupu UEFA 2004/05

2. kolo kvalifikacija za Kup UEFA, prvi meč, 12.8.2004, Konstanca, Stadion "Georg Hadži", 1.000 gledalaca

Partizan: Kralj, Rnić, Emeghara, Tomić, Đorđević, Mirković, Nađ (Ćirić (Milović)), N. Brnović, Boja, Ilić, Radović (B.Brnović)

"Sportski žurnal"

2. kolo kvalifikacija za Kup UEFA, drugi meč, 26.8.2004, Beograd, Stadion Partizana, 10.000 gledalaca, strelac: Radonjić 29'

Partizan: Kralj, Ćirković, Đorđević, Tomić, Mirković, Milović, N.Brnović, Ilić (Radović),  Radonjić (Grubješić), Vukčević, Boja (Bajić)

"Sportski žurnal"

1. kolo Kupa UEFA, prvi meč, 16.9.2004, Beograd, Stadion Partizana, 16.000 gledalaca, strelci: Tomić 53', Boja 54', N. Brnović 85'

Partizan: Kralj, Ćirković (Radović), Emeghara, Tomić, Đorđević, Mirković, Nađ, Ćirić (Grubješić), Boja, Ilić (N. Brnović), Vukčević

"Sportski žurnal"

1. kolo Kupa UEFA, drugi meč, 30.9.2004, Bukurešt, Nacionalni stadion "Lia Manoliju", 18.000 gledalaca

Partizan: Kralj, Ćirković (Bajić), Emeghara (Milović), Tomić, Đorđević, Mirković, Nađ, N. Brnović, Boja, Ilić (Petrović), Vukčević

"Sportski žurnal"

Grupa E Kupa UEFA, 04.11.2004, Beograd, Stadion Partizana, 15.000 gledalaca, strelci: Hristu 22' (autogol),Ilić 56', 61', Vukčević 69'

Partizan: Kralj, Rnić, Emeghara, Tomić, Đorđević, Mirković (Milović), N.Brnović, Ćirić (Radović), Boja, Ilić (Babović), Vukčević

"Sportski žurnal"

Grupa E Kupa UEFA, 25.11.2004, Rim, Stadion Olimpiko, 11.566 gledalaca, strelac: Boja 6', 24'

Partizan: Kralj, Rnić, Emeghara, Tomić, Đorđević, Mirković, N. Brnović, Ilić (Bajić), Boja, Ćirić (Petrović), Vukčević (Radović)

"Sportski žurnal"

 

Grupa E Kupa UEFA, 02.12.2004, Beograd, Stadion Partizana, 25.000 gledalaca, strelac: Tomić 65' (pen.)

Partizan: Kralj, Rnić, Emeghara, Tomić, Đorđević, Mirković, N. Brnović, Ilić (Nađ), Boja, Ćirić (Grubješić), Vukčević

"Sportski žurnal"

Grupa E Kupa UEFA, 15.12.2004, Midlzbro, Stadion Riversajd, 20.856 gledalaca

Partizan: Kralj (Pantić), Rnić, Emeghara, Tomić, Đorđević, Mirković, Nađ, N. Brnović, Boja,  Ilić (Grubješić), Ćirić (Vukčević)

"Sportski žurnal"
"Većernje novosti"

 

 

Šesnaestina finala Kupa UEFA, prvi meč, 16.02.2005, Beograd. Stadion Partizana, 12.000 gledalaca (11.559), strelac: Odita 12', 44' 

Partizan: Kralj, Ćirković (Radović), Emeghara, Tomić (Grubješić), Đorđević, Mirković,  Nađ, N. Brnović, Odita, Ilić (Petrović), Vukčević

"Sportski žurnal"

 

 

Šesnaestina finala Kupa UEFA, drugi meč, 24.02.2005, Dnjepropetrovsk, Stadion Meteor, 14.500 gledalaca, strelac: Radović 87'

Partizan: Kralj, Rnić (Ćirković), Emeghara, Tomić (Grubješić), Đorđević, Mirković, Nađ, Ilić, Odita,  Vukčević, Boja (Radović)

"Sport"

 

Osmina finala Kupa UEFA, prvi meč, 10.3.2005, Beograd, Stadion Partizana, 15.200 gledalaca, strelac: Tomić 83' (pen.)

Partizan: Kralj, Rnić, Emeghara, Tomić, Đorđević, Mirković, N.Brnović, Ćirić (Grubješić), Odita,  Vukčević, Boja (Radović)

"Sportski žurnal"

 

 

Osmina finala Kupa UEFA, drugi meč, Krasnodar, Stadion Kubanj, 25.000 gledalaca

Partizan: Kralj, Ćirković (Bajić), Emeghara, Tomić, Đorđević, Mirković, Nađ (Radović), N. Brnović, Odita, Ćirić (Grubješić), Vukčević

"Sportski žurnal"

******

Od sezone 2004/05, Kup UEFA je promenio format. Posle kvalifikacija i prvog kola, 40 preostalih ekipa je podeljeno u osam grupa sa po pet timova, a u tim grupama svaka ekipa će sa preostale četiri igrati po jedan meč – ili kući, ili u gostima, kako žreb odlući. Po tri prvoplasirane ekipe iz svake grupe plasiraće se u dalje takmičenje, u šesnaestinu finala, uz pridodatih osam ekipa iz Lige šampiona. Ali, da bi došao do te grupne faze, Partizan je morao da prođe dve teške prepreke u kvalifikacijama i prvom kolu.

Naš rival u kvalifikacijama bio je Ocelul iz Galatija, grada na istoku Rumunije. Iako ovaj klub nije mogao da se pohvali nekim visokim renomeom, Partizanova publika je još uvek imala neprijatna sećanja na Nacional iz Bukurešta, koji nas je eliminisao iz istog ovog takmičenja u jesen 1996.

Prva utakmica igrana je u Konstanci, i završena je 0-0. Obično se kaže za neki neubedljiv meč kako će „brzo biti zaboravljen“, ali to mučenje u Konstanci, kao i ono u revanšu u Beogradu, ne mogu se lako izbrisati iz memorije. Bez golova u prvoj utakmici, a u revanšu minimalnih 1-0 za Partizan, golom Radonjića, uz veliku priliku koju je Ocelul propustio u finišu.

Ipak, ovaj dvomeč je ušao u istoriju kao prvi u okviru evropskih kupova u kojem je Partizan eliminisao neku rumunsku ekipu! Kuglice su se poigrale pa je u prvom kolu Partizan za protivnika opet dobio klub iz iste zemlje – bukureštanski Dinamo! Ekipa koju ne pamtimo po lepom, jer je Dinamo u proleće 1990. eliminisao Partizan iz četvrtfinala Kupa pobednika kupova. Ekipe iz nekadašnjeg „istočnog bloka“ nam nikada nisu odgovarale…

Kada su „crveni“ iz Bukurešta još na početku prvog, beogradskog okršaja, došli u prednost od 1-0, pa još kada je malo kasnije Ivan Tomić promašio penal, većina prisutnih na stadionu u Humskoj ulici je slutila novi neuspeh. Međutim, prvo se Tomić iskupio za promašeni penal i početkom drugog poluvremena uspeva da izjednači, a ni minut kasnije, Partizan je već poveo sa 2-1! Rumuni su krenuli sa centra, Nikola Grubješić je uklizao na loptu koja dolazi do Pjera Boje, koji je topovskim udarcem smešta u mrežu! Do kraja, Partizan dominira, a prelep gol Nenada Brnovića, kada se lopta od stative odbila u leđa golmana Gaeva, a onda završila u mreži, doneo je veliku prednost Partizanu pred revanš, od 3-1!

Znalački i bez panike „crno-beli“ su sačuvali beogradsku pobedu i sa 0-0 prošli u grupnu fazu Kupa UEFA! Posle grupne faze Lige šampiona, ovo je zaista bio još jedan značajan evropski domet.

Našu Grupu E su sačinjavali, osim Partizana, španski Viljareal, rimski Lacio, engleski Midlzbro i grčki Egaleo. Dakle, svako sa svakim po jednom, a prva tri idu dalje.

U prvoj utakmici grupne faze, Partizan je deklasirao slabašni Egaleo iz Atine, koji je, realno, bio najslabija ekipa u grupi. Konačnih 4-0 je značilo dobar kapital za nastavak takmičenja, a ispostaviće se da je ovo bila jedina pobeda Partizana u ovoj grupi, ali veoma značajna.

U narednoj utakmici protiv Lacija u Rimu, Partizan je propustio veliku priliku da na gostovanju uzme “skalp” italijanskom velikanu. Poveli su “crno-beli” golovima Boje sa 2-0, ali kao da je nedostajalo samopouzdanja i hrabrosti da se rimski “neboplavi” obore na konopce. Golovima Di Kania i Simonea Inzagija, Lacio je došao do remija.

Ono što nije uspeo u Rimu, Partizan je ostvario na svom terenu, u narednoj rundi. Doduše, opet remijem. Gostovao je Viljareal, najjača ekipa grupe, te brzo došao u prednost golom Kazorle. Partizan do izjednačenja dolazi u 65. minutu, golom Ivana Tomića sa penala. Pošto je istovremeno Lacio remijem protiv Egalea izgubio sve šanse za prolaz, Partizanov remi protiv Viljareala značio je prolaz u prolećni deo takmičenja, prvi put posle 1990. godine!

Poslednji meč grupne faze, protiv Midlzbroa u Engleskoj, bio je samo prijatan izlet za “crno-bele”. Nažalost, i rezultat je bio u stilu putovanja – pobeda engleskog kluba od 3-0.

Nikola Grubješić na utakmici protiv Midlzbroa

Tako je Partizan dočekao svoje prvo “proleće u Evropi” posle petnaest godina. Formalno, tog 16.2.2005, kada je “parni valjak” na svom terenu ugostio ukrajinski Dnipro, još je trajala zima. I kalendarski, ali i klimatski. Temperatura ispod nule, sneg na terenu, narandžasta lopta u igri…

Novaljija iz Javora, Nigerijac Odita, dva puta je dovodio Partizan u prednost i pravio salto, po kojem je bio poznat, ali su Ukrajinci oba puta stizali minus i sa 2-2 u džepu otišli kući.

Obiora Odita slavi gol protiv Dnjepra

Sa pravilom gola u gostima, Dnjepar, kako smo ovu ekipu svi zvali, imao je veće šanse za prolaz u osminu finala. Ipak, arogancija njihovog trenera i potcenjivački odnos čitavog ukrajinskog kluba, kao da su prizvali boginju sreće u pomoć Partizanu.

U revanšu u Dnjepropetrovsku, po suvom ali izuzetno hladnom vremenu, uz prisustvo grupe Partizanovih navijača, gledali smo klasičan “bunker” domaćih. Čak ni kada je naš kapiten Saša Ilić opravdano zaradio isključenje pred kraj prvog poluvremena (udaranje protivnika bez lopte), Ukrajincima nije palo na pamet da sa igračem više na terenu igraju fudbal ili da probaju sa malo odvažnijom igrom.

Vukčević u 86. minutu iz slobodnog udarca pogađa stativu, a samo šezdesetak sekundi kasnije,  Odita odlaže loptu u stranu, na nju natrčava Miroslav Radović i šalje je u desni donji ugao za 1-0 i veliko slavlje “crno-belih”, koji su to veče igrali u bordo-plavim dresovima! Velika pobeda Partizana, antologijski gol Miroslava Radovića!

U osmini finala, Partizan je za rivala dobio moskovski CSKA, klub po čijem uzoru je Partizan osnovan. Vremenski uslovi su bili identični kao na utakmici protiv Dnjepra. Doduše, snega nije bilo na terenu ali je temperature bila još niža. Aldonjin je doveo Moskovljane u prednost na početku meča, a Partizanu spas opet dolazi sa penala, koji je realizovao ponovo Ivan Tomić, u smiraj utakmice. Propustili su naši igrači priliku da zabeleže pobedu.

Revanš se igrao u Krasnodaru, a koliko god da smo se nadali reprizi utakmice iz Dnjepropetrovska, stvari se nisu tako odvijale. CSKA je bio prilično bolja ekipa, u kojoj su dominirali golman Akinfejev, Ignaševič, Berezucki, Karvaljo, Olić, Krasić, Vagner Lav…

Partizan se držao do 69. minuta, kada je Karvaljo doveo CSKA u prednost. Meč je obeležilo veoma pristrasno suđenje sudije Papareste i njegovih pomoćnika. Nedosuđen penal za Partizan, potom nedosuđen očigledan faul za slobodan udarac za našu ekipu, pa isključenje Tomića i Đorđevića…na kraju i penal za CSKA za konačnih 2-0.

“Viši interesi” su presudili ali Partizan nije imao čega da se postidi, naprotiv. Upravo je CSKA kasnije osvojio Kup UEFA, pobedivši Sporting u sred Lisabona. Za utehu, Partizan je eliminisan od osvajača takmičenja.

Tako se završila jedna odlična evropska sezona. Čak dvanaest odigranih utakmica, četiri pobede, dva poraza, proboj u grupnu fazu a kasnije u osminu finala…Ako se šta ima zameriti, to je povremeno bojažljiv pristup, kao da ekipa nije bila sopstvene snage, pa je ispustila grandioznih 2-0 protiv Lacija.

Ipak, dve godine uzastopno Partizan je igrao grupnu fazu nekog evropskog takmičenja i tako se etablirao među stabilne evropske klubove, sa perspektivom da tu ostane. Nažalost, tim putem se nije pošlo…

 

 

Ostavite odgovor

Vaša adresa e-pošte neće biti objavljena. Neophodna polja su označena *