Trener: Ivan Ivica Osim
Partizan u Kupu Jugoslavije 1991/92:
Slobodan Krčmarević 8/4, Goran Bogdanović 8/3, Branko Brnović 8/1, Nebojša Gudelj 8/0, Budimir Vujačić 7/3, Džoni Novak 7/1, Fahrudin Omerović 7/0, Predrag Mijatović 6/2, Darko Milanič 6/1, Slobodan Miletić 6/0, Vujadin Stanojković 6/0, Ljubomir Vorkapić 5/2, Slađan Šćepović 5/1, Zlatko Zahović 4/1, Bratislav Mijalković 4/0, Slaviša Jokanović 2/1, Gordan Petrić 2/0, Vladislav Đukić 1/0, Dejan Marković 1/0, Goran Pandurović 1/0.
Rezultati FK Partizan u Kupu Jugoslavije 1991/92
Šesnaestina finala: Igman (Ilidža) - Partizan 0-3
Šesnaestina finala Kupa Jugoslavije, 14.8.1991, Sarajevo, Stadion Grbavica, 5.000 gledalaca, strelci: Krčmarević 11’, 28’, Vujačić 26’
Partizan: Omerović, Stanojković, Milanič, Novak, Miletić (Mijalković), Vujačić, Bogdanović, Gudelj, Đukić (Vorkapić), Brnović, Krčmarević
Osmina finala: Partizan - Vardar 4-1
Osmina finala Kupa Jugoslavije, prvi meč, 28.8.1991, Beograd, Stadion JNA, 3.000 gledalaca, strelci: Krčmarević 7’,80’, Vorkapić 57’, Zahović 68’
Partizan: Omerović, Miletić, Milanič, Novak, Mijalković, Vujačić, Bogdanović, Zahović, Vorkapić, Brnović (Gudelj), Krčmarević (Šćepović)
Osmina finala: Vardar - Partizan 0-3
Osmina finala Kupa Jugoslavije, drugi meč,25.9.1991, Skoplje, Gradski stadion, 6.000 gledalaca, strelci: Novak 27’, Bogdanović 58’, Šćepović 85’
Partizan: Omerović, Stanojković, Milanič, Novak (Gudelj), Mijalković, Vujačić, Bogdanović (Miletić), Mijatović, Šćepović, Brnović, Krčmarević
Četvrtfinale: Partizan - Vojvodina 4-0
Četvrtfinale Kupa Jugoslavije, prvi meč, 20.11.1991, Beograd, Stadion JNA, 4.000 gledalaca, strelci: Bogdanović 23’,73’, Mijatović 25’, Vujačić 52’
Partizan: Omerović, Stanojković, Milanič, Gudelj, Zahović, Vujačić, Bogdanović, Mijatović (Miletić), Vorkapić (Marković), Brnović, Krčmarević
Četvrtfinale: Vojvodina - Partizan 2-1
Četvrtfinale Kupa Jugoslavije, drugi meč, 04.12.1991, Novi Sad, Gradski stadion, 4.000 gledalaca, strelac: Vorkapić 75’
Partizan: Pandurović, Gudelj, Milanič, Novak, Mijalković, Vujačić, Bogdanović, Mijatović, Vorkapić, Zahović (Krčmarević), Miletić (Brnović)
Polufinale: Partizan - Željezničar 2-0
Polufinale Kupa Jugoslavije, prvi meč, 18.3.1992, Beograd, Stadion JNA, 1.500 gledalaca, strelci: Milanič 5’, Brnović 10’
Partizan: Omerović, Stanojković, Milanič, Novak, Zahović, Vujačić, Bogdanović (Gudelj), Mijatović, Šćepović, Brnović, Krčmarević
Polufinale: Željezničar - Partizan 0-3 (par-forfe)
* Zbog početka rata u jugoslovenskoj republici Bosni i Hercegovini i nemogućnosti da se organizuje revanš utakmica polufinala, utakmica je registrovana službenim rezultatom 3-0 za Partizan.
Finale: Crvena zvezda – Partizan 0-1
Finale Kupa Jugoslavije, prvi meč, 14.5.1992, Stadion Crvene zvezde, 50.000 gledalaca, strelac: Vujačić 37’
Partizan: Omerović, Stanojković, Petrić, Novak, Jokanović, Vujačić, Bogdanović, Mijatović (Gudelj), Šćepović, Brnović, Krčmarević
Finale: Partizan - Crvena zvezda 2-2
Finale Kupa Jugoslavije, drugi meč, 21.5.1992, Beograd, Stadion JNA, 50.000 gledalaca, strelci: Mijatović 69’, Jokanović 77’
Partizan: Omerović, Stanojković, Gudelj, Novak, Petrić, Jokanović, Bogdanović (Miletić), Mijatović, Šćepović (Vorkapić), Brnović, Krčmarević
*****
Čitav jugoslovenski fudbal, pa i takmičenje u nacionalnom kupu, bili su znatno izmenjeni te 1991/92, usled odluke hrvatskih i slovemačkih klubova o napuštanju jugoslovenskog saveza. I ovo takmičenje počelo je u senci krvavih ratnih događaja na prostoru SFRJ, a kao i nacionalni šampionat, i Kup Jugoslavije je jedva doveden do kraja, zbog početka sukoba u jugoslovenskoj republici Bosni i Hercegovini. U ovoj sezoni, još od osmine finala, igrana su po dva susreta u svakoj rundi, pa i na kraju u finalu.
Partizan se u šesnaestini finala namerio na ekipu Igmana sa Ilidže, tim skromnih mogućnosti. Utakmica je igrana na Grbavici, stadionu Željezničara, a Partizan je već u prvom poluvremenu, rutinski, rešio meč u svoju korist sa 3-0.
U osmini finala Partizan je prvo savladao Vardar u dve utakmice (4-1 u Beogradu, 3-0 u Skopju), a zatim u četvrtfinalu rutinski eliminisao i Vojvodinu (4-0 u Beogradu, 1-2 u Novom Sadu). Gostovanje u Skoplju je obilovalo nesportskim ponašanjem dela publike, pa je utakmica jedva privedena kraju. Što se tiče gostovanja u Novom Sadu, bila je to jedna od slabijih partija Partizana te jeseni, ali je kvalitet ipak došao do izražaja – bio je dovoljan gol Vorkapića u finišu, da se odagna svaka sumnja u pobednika četvrtfinala.
U polufinalu Partizan je dočekao sarajevski Željezničar. U prvoj utakmici u Beogradu, Partizan je bez puno problema pobedio sa 2-0, a revanš u Sarajevu, zbog ratnih dešavanja, nikada nije ni odigran, te se Partizan plasirao u finale. Druga utakmica je registrovana službenim rezultatom od 3-0 za „crno-bele“. A u finalu nas je opet čekala Crvena zvezda, aktuelni osvajač Kupa evropskih šampiona, i u odnosu na tim iz Barija, oslabljena samo za Stojanovića, Prosinečkog i Binića.
Partizan je u prvom meču u gostima slavio 1-0, golom Bude Vujačića, a revanš na našem stadionu ostaće upamćen kao jedan od najlepših u istoriji nadmetanja ova dva kluba. Iako je Zvezda dva puta vodila, golovima Mihajlovića i Pančeva, Partizan je oba puta stizao prednost rivala, pa je golovima Mijatovića i Jokanovića ostvaren remi od 2-2, i sa ukupnih 3-2 Partizan je osvojio šesti kup u istoriji! Time je Partizan u međusobnim mečevima protiv Crvene zvezde u toj sezoni, dokazao da je bio bolji – od četiri susreta, dva u prvenstvu i dva u kupu, Crvena zvezda (aktuelni prvak Evrope) nije slavila pobedu nad Partizanom. Partizan je pobedio jednom, a tri meča su završena remijem.
Revanš finala je, i sa današnje vremenske distance posmatrano, jedan od najboljih duela beogradskih „večitih rivala“ u istoriji. Nikada pre, a ni posle toga, nije postojala takva koncentracija vrhunskih fudbalera u oba tima: Mijatović, Jokanović, Novak, Branko Brnović i Jokanović u dresu Partizana, a Savićević, Mihajlović, Jugović, Pančev, i Belodedić u timu našeg rivala.
Revanš finala kupa bila je jedna od retkih utakmica te sezone, u celoj državi, koja je odigrana pred velikim brojem gledalaca (skoro 50.000). Poseta na svim utakmicama je drastično opala, sve je bilo u senci rata koji je divljao u tadašnjoj državi. Finale je ujedno bilo i poslednji meč Ivice Osima na klupi Partizana. Skrhan ratnim događajima, posebno situacijom u Sarajevu, napustio je i Partizan i nacionalni tim, bez i jedne ružne reči o Partizanu ili Beogradu.
Partizan je tako osvojio svoj šesti kup u istorji, na impresivan način, pobedom nad najvećim rivalom u finalu u dve utakmice. Nažalost, ovoj ekipi Partizana nije dozvoljeno da sav svoj kvalitet prezemtuje i u Evropi – usledile su sankcije UN i višegodišnja, sumanuta zabrana našim klubovima da igraju u UEFA takmičenji