Treneri Partizana – Ivan Osim

  Ivan Ivica Osim jedan je od najvećih trenera u istoriji FK Partizan koji nije pre toga igrao fudbal u Partizanu. Rođen je 6. maja 1941. godine u Sarajevu. Fudbalom je počeo da se bavi još 1954. u mlađim kategorijama Željezničara, za koji je debitovao 1959. godine i igrao sve do 1971. godine. Zbog svoje prefinjene tehnike i smisla za organizaciju igre dobio je nadimak Štraus sa Grbavice. Po odlasku iz Željezničara, Osim (od milošte često zvan i Švabo zbog svoje plave kose)  nastupa za francuske klubove Strazbur (Strasbourg RC), Sedan, Valensijen (Valenciennes) i ponovo Strazbur, u kojem završava karijeru fudbalera 1978. godine. Igrao je za mladu i najbolju, „A“ selekciju Jugoslavije i zabeležio 16 nastupa uz 8 datih golova.

  Po završetku igračke karijere otisnuo se u trenerske vode i od 1978. postao trener svog matičnog kluba, Željezničara. Bilo je to neposredno po povratku Željezničara iz drugoligaškog društva, gde je proveo jednu sezonu. Sa „plavima“ Osim dolazi do finala Kupa Jugoslavije 1981. godine ali gubi finale od Veleža sa 3-2, posle sjajne utakmice. Iako je „Željo“ bio klub skromnih finansijskih mogućnosti, Osim uspeva da ih održi u sredini ili vrhu jugoslovenskog fudbala. U sezoni 1983/84 Željezničar je do samog finiša bio jedan od kandidata za titulu, ali nije izdržao pa je završio na trećem mestu i izborio nastup u Kupu UEFA. Osimovo umeće tu opet dolazi do izražaja, pa uspeva da dovede tada anonimni sarajevski klub do polufinala ovog takmičenja! Finale Kupa UEFA i susret sa Realom bio je nadomak ruku, ali je nesrećno primljen gol u finišu utakmice sa Videotonom rasprižio snove „plavih“.

  Osimov rad nije mogao proći nezapaženo, pa tako ovaj vrsni stručnjak 1986. godine dobija priliku da vodi jugoslovensku reprezentaciju. Iako je sa svih strana bio omalovažavan, ocenjivan kao čovek nezgodne naravi, težak za saradnju sa novinarima i kritikovan zbog forsiranja igrača iz Željezničara i Sarajeva, radio je po svome. Kritike su bile na vrhuncu 1987. kada je Osimova Jugoslavija poražena 4-1 od Engleske u Beogradu i propustila odlazak na Evropsko prvenstvo 1988. Osim je i dalje selektor ali onda nastupa njegovih pet minuta, i uspeva da odvede jugoslovenski nacionalni tim na Svetsko prvenstvo u Italiji, 1990. godine. U Italiji, Jugoslavija prolazi grupnu fazu, izbacuje Španiju u osmini finala posle produžetaka ali nesrećno ispada u četvrtfinalu od Argentine posle slabijeg izvođenja penala. Na kraju, Jugoslavija je po rezultatima osvojila nezvanično peto mesto. Ovo je bio najveći uspeh jugoslovenskog nacionalnog tima u eri modernog fudbala. Osim napušta reprezentaciju s početkom sukoba u Bosni i Hercegovini, u proleće 1992. godine, nakon što je izborio plasman na EP u Švedskoj (sa kojeg je Jugoslavija eliminisana voljom zapadnih političkih moćnika).

  Uspeh u Italiji je bio najbolja preporuka Osimu da dobije šansu u Partizanu, u leto 1991. godine. Tada je Osim paralelno bio i trener Partizana i selektor Jugoslavije. Iako je, bar na papiru, Partizan imao za nijansu slabiji tim od tadašnjeg zvaničnog evropskog prvaka, C. zvezde, Osim je u četiri direktna okršaja sa Zvezdom bio neporažen i imao pozitivan bilans – jednu pobedu i tri remija. U finalu Kupa Jugoslavije, igranom 1992, Partizan je u dve utakmice bio bolji od C.zvezde (1-0 u gostima i 2-2 u Humskoj) i osvojio trofej. Nažalost, Partizan te sezone nije osvojio titulu prvaka samo zbog idiotskog pravila o izvođenju penala posle nerešenog rezultata. Po tadašnjem bodovanju, Partizan je imao 52 boda a Zvezda 51, ali je zbog lošijeg izvođenja penala titula ipak otišla u ruke „crveno-belima“.

  Okosnicu ekipe Partizana u toj sezoni sa Osimom činili su Omerović, Stanojković, Milanič, Petrić, Jokanović, Gudelj, Novak, Mijalković, Vujačić, Bogdanović, Mijatović, Vorkapić, Šćepović, Branko Brnović, Krčmarević i Zahović.

  Ivica Osim je jedan od retkih trenera u Partizanu čiji je autoritet kod klupskih struktura bio neupitan, bio je toliko veliko trenersko ime čija reč nije dolazila pod sumnju. Nažalost, ratne okolnosti su dovele do toga da Osim samo tu jednu sezonu bude na kormilu „crno-belih“. Kvalitetan sastav je nagoveštavao da bi popularni Švabo i u Evropi daleko dogurao od jeseni 1992, ali njegov odlazak a potom i sankcije UN, zapečatili su evropsku perspektivu te generacije. Koliko su mogli, nikad nećemo saznati.

  Pored rezultata koje je ostvario u Partizanu, Osim je bitno uticao na ideju oko građenja današnjeg SC Partizan – Teleoptik. Naime, kada je Partizan igrao trening utakmicu sa Teleoptikom a znajući za očajno stanje Partizanovih pomoćnih terena, Osim je zapazio sjajan teren i lokaciju u Zemunu. Rodila se ideja koja je sprovedena u delo 1998. godine i danas Partizan ima sportski centar evropskog nivoa.

  Po odlasku iz Partizana, Osim je sa uspehom trenirao Panatinaikos, Šturm iz Graca (Sturm) s kojim je osvajao titule prvaka Austrije i igrao u Ligi šampiona, a kasnije i japanski JEF. Godine 2006. postao je selektor Japana, ali je 2007. doživeo moždani udar od kojeg se posle boravka u komi i dugotrajnog lečenja ipak prilično oporavio.