Boško Đorđević, levo krilo Partizana iz sedamdesetih godina prošlog veka, rođen je 1953. godine u Beogradu. Stariji brat Bora, s kojim je često pikao fudbal kao dete u beogradskom Prokopu, u neposrednoj blizini Stadiona JNA, bio je glavni razlog da se i Boško upiše u Partizanovu fudbalsku školu. Za prvi tim „crno-belih“ debitovao je u sezoni 1971/72. Za razliku od Bore, koji je bio lucidni tehničar, Boško je bio snažnije građe i snažnijeg šuta, i najviše je igrao po levoj strani napada. U sezoni 1974/75 osvojio je, zajedno sa Savićem iz C. zvezde, titulu najboljeg strelca Jugoslavije sa 20 postignutih golova. U ekipi Partizana bio je zadužen za izvođenje penala, što je činio na taj način da golmani najčešće nisu imali ni teoretske šanse da ukrote penal, zbog siline udarca. Boško Đorđević je uspeo ono što nije pošlo za rukom generaciji njegovog brata Bore – osvojio je s Partizanom dve titule prvaka Jugoslavije (1975/76, 1977/78) i u obe šampionske ekipe bio je standardni član prve jedanaestorice, s brojem 11 na leđima. Tokom karijere uspeo je da postigne golove najvećim rivalima – C. zvezdi, Dinamu i Hajduku. Za Partizan je igrao do 1979. godine, kada odlazi u Rad gde provodi jednu sezonu, a karijeru nastavlja u Nemačkoj 1981. godine, kada odlazi u Union Solingen, gde i prestaje da se bavi fudbalom, 1983. godine.
Statistika Boška Đorđevića, preuzeta sa www.partizan.rs:
Gol C.zvezdi, maj 1975:
Dva brata – dva Partizanova prvotimca. Boško (levo) i Borivoje – Bora Đorđević:
igor djordjevic
Bas je lep ovaj moj otac,
dres jos lepsi:)
cbnostalgija
Veliki pozdrav za Vašeg oca, ako imate još neku sliku slobodno je pošaljite na mejl ove stranice.
cbnostalgija
Inače, Boško je jedan od prvih omiljenih igrača autora ovog bloga. 🙂
Unknown
e, tako se šutiraju penali, kao što je to boško radio