Bela Palfi, fudbaler iz prve generacije Partizana, rođen je 16.02.1923. u Zrenjaninu, tadašnjem Bečkereku. Fudbalom je počeo da se bavi u AK Vojvodina iz Zrenjanina, a nastavio u novosadskom NAK-u (UAC). Po oslobođenju, zajedno sa grupom saigrača osniva subotički Spartak, da bi se odmah po osnivanju, kao vojnik, pridružio Partizanu u kojem je nastupao u sezonama 1946/47 i 1947/48. S Partizanom je osvojio „duplu krunu“ u sezoni 1946/47, po odlasku iz Partizana nastupao je ponovo za Spartak, a najveću slavu je dostigao u Crvenoj zvezdi, za koju je nastupao punih pet godina. Sledi novi odlazak u Spartak u kojem i završava karijeru.
Bela Palfi je igrao u sredini terena, a u Partizanu je odigrao ukupno 30 prvenstvenih utakmica i postigao 5 golova. Odigrao je i tri utakmice za reprezentaciju Jugoslavije.
Po završetku karijere fudbalera, bavio se trenerskim poslom u nekoliko klubova. Bili su to Sloboda iz Tuzle, solunski Aris, Proleter iz njegovog rodnog Zrenjanina, grčki Panahaiki, Radnički iz Kragujevca, atinski Egaleo, dok je najveći uspeh postigao sa Prištinom, koju je 1983. godine uveo u Prvu saveznu ligu.
Bela Palfi je preminuo 9. septembra 1995. u rodnom Zrenjaninu.
