Tomislav Kaloperović, bivši igrač i trener Partizana, rođen je 1932. godine u mestu Stubline kod Obrenovca. Fudbalom je počeo da se bavi u Jedinstvu iz Umke, a nastavio je u posleratnom BSK-u, tačnije OFK Beogradu. Od sezone 1955/56 nosi dres Partizana i igra u veznom redu. Tokom sledećih šest sezona u Humskoj, Kaloperović osvaja s Partizanom Kup Jugoslavije 1957. godine i titulu prvaka u sezoni 1960/61. Odigrao je šest utakmica za reprezentaciju Jugoslavije i postigao jedan gol.
Karijeru je nastavio u inostranstvu, igrajući prvo za italijanski klub Padova, a zatim je nastupao za austrijski Wiener Sport-Club, belgijski Union Saint-Gilloise, holandski klub NAC Breda, a karijeru je završio u ljubljanskoj Olimpiji.
Statistika Tomislava Kaloperovića, preuzeta sa www.partizan.rs:
Upravo u Olimpiji Kaloperović je počeo trenersku karijeru, tačnije radio je tamo kao tehnički direktor. Od 1968. do 1974. radi u Turskoj, gde predvodi Galatasaray, Bursaspor, Eskisehir i Mersin. U novembru 1974. Tomislav Kaloperović se vraća kao trener u jugoslovenski fudbal, u svoj Partizan. U toj sezoni, 1974/75, nije bilo prostora za neki značajniji rezultat jer je Partizan u prvom delu sezone bio veoma loše plasiran. Ipak, na kraju sezone ipak je zauzeto mesto pri vrhu tabele – 6. pozicija.
Naredne 1975/76, Kaloperović počinje sezonu u kojoj Partizanu niko nije davao šanse za visok plasman. Deset sušnih godina bez trofeja bilo je iza Partizana i ništa nije nagoveštavalo trofej. Tim pre što su od velikih igrača u klubu bili samo Vukotić i Bjeković. Ostatak ekipe sačinjavali su ili daroviti ali mladi igrači (Trifunović, Tomić, Kozić, Golac, Boško Đorđević, Zavišić…) ili pridošlice iz drugoligaških ekipa (Ivančević, Đurović, Kunovac, Perović). Ali, u samom finišu prvog dela sezone, posle meča u Novom Sadu s Vojvodinom, Partizan izbija na prvo mesto i do kraja prvenstva traje trka Partizana i Hajduka. Iako je Partizan na svom terenu katastrofalno poražen i od Hajduka (1-6) i od C. zvezde (1-4), skuplja bodove na „malim“ utakmicama. U poslednje kolo oba tima ulaze sa istim brojem bodova, Hajduk remizira na Karaburmi a Partizan dolazi do pobede u poslednjim sekundama u Ljubljani, a Tomislav Kaloperović i njegova ekipa ulaze u legendu – osvajaju titulu prvaka posle 11 godina! Više o toj šampionskoj sezoni možete pročitati u jednom od ranijih postova.
Kaloperović odlazi sa mesta trenera u oktobru 1976. godine, nastavlja da radi prvo u Turskoj (Fenerbahce) a zatim vodi Radnički iz Pirota i Napredak. Na klupu Partizana dolazi ponovo u sezoni 1980/81, i ostaje pune dve godine, zaključno sa sezonom 1981/82. U tom periodu Kaloperović stabilizuje ekipu posle dve katastrofalne sezone, ali nije mogao više od osme i šeste pozicije na tabeli. Ipak, formirao je ekipu s kojom je Miloš Milutinović osvojio titulu prvaka.
Po drugom odlasku iz Partizana, Kaloperović je trenirao Vojvodinu, Bursaspor i Apollon. Tomislav Kaloperović je svoje ime upisao zlatnim slovima u istoriju Partizana, prvo kao igrač a zatim kao trener koji je osvojio titulu prvaka posle jedanaest godina.
Tomislav Kaloperović je preminuo 15. januara 2002. godine u Beogradu, tokom gostovanja na beogradskoj televizijskoj stanici SOS.
Kaloperović kao trener Partizana:
Tomislav Kaloperović kao tehnički rukovodilac Partizana na finalu Kupa Jugoslavije 1989,
Partizan – Velež 6-1