Sličan rasplet se ponovio i u jesen 1971, kada je Partizan posle odličnog starta zapao u rezultatsku krizu, pa je Gojko Zec u decembru 1971. godine, posle sezone i po na mestu trenera Partizana, morao da napusti klupu „crno-belih“.
Posle Partizana, trenirao je mnoge jugoslovenske klubove – banjalučki Borac, Vojvodinu, Rijeku, Spartak i u dva navrata Crvenu zvezdu, s kojom je bio i prvak. Kao član selektorske komisije Valok – Vilotić – Zec, vodio je i reprezentaciju Jugoslavije u jesen 1977. godine. Od poznatijih klubova u inostranstvu, trenirao je grčki Aris.
Gojko Zec je ubijen u novembru 1995. u Angoli, tokom krvavih događanja i državnog prevrata, kada je zajedno s njim nastradalo još jedanaest viđenijih ljudi bele rase. Bio je u tom momentu trener kluba Petro Atletico i spremao se za povratak u Beograd ali taj povratak nije dočekao.
Iako je navijačima Partizana prva asocijacija na pomen Gojka Zeca – Crvena zvezda, svakako treba sačuvati od zaborava činjenicu da je ovaj čovek trenirao i Partizan, kao i da je jedini trener koji je u svojoj karijeri trenirao tri vodeća beogradska kluba – Partizan, Crvenu zvezdu i OFK Beograd.